Μας «δρόσισε», αλλά... όχι αρκετά η Βασιλική Βουγιούκα στους Μεσογειακούς Αγώνες που διεξάγονται στην Τουρκία. Η μεγαλύτερη, δηλαδή, ελπίδα μας για διάκριση στην ξιφασκία, μια βδομάδα μετά το ασημένιο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, περιορίστηκε στο 3ο σκαλί του βάθρου στη σπάθη Γυναικών. Αυτό, πάντως, το (χάλκινο) μετάλλιο ήταν το 2ο που μετράει γενικά η ελληνική ξιφασκία στην ιστορία της διοργάνωσης (το παρθενικό μας ήταν από τη Μαρία Ρεντούμη το 2001, επίσης χάλκινο).

Το δρόμο στη Βουγιούκα για τον τελικό, ύστερα από δύο νίκες νοκ άουτ (η μία χωρίς αγώνα και η άλλη με την Ισπανίδα, Ναβάρο 15/12) έκλεισε ανέλπιστα η Ιταλίδα, Λύβια Στάγκνι, η οποία τη νίκησε 15/12. Η ίδια, μάλιστα, αποδείχτηκε μοιραία αντίπαλος και για τη 2η σπαθίστριά μας, τη Μαρίνα Παΐζη, καθώς την απέκλεισε κι αυτήν νωρίτερα 15/12 στη «φάση για την 4άδα» και την άφησε στην 8η θέση της κατάταξης (με μία νίκη νοκ άουτ, με την Ιταλίδα, Ροσέλα 15/14).

Καλές προσπάθειες, αλλά όχι πάντως αρκούντως ικανοποιητικές, έγιναν στις υπόλοιπες συμμετοχές μας στην ξιφασκία, όπου είχαμε:
• Tον Θοδωρή Νάκη/7ο και τον Νίκο Κοντοχριστόπουλο/9ο στο ξίφος ασκήσεως Ανδρών.
• Τον Γιώργο Τσουρούτα (προερχόμενο από τραυματισμό) και τον Τζέισον Ντουράκο 9ο και 10ο, αντίστοιχα, στη σπάθη Ανδρών.
• Την Ελένη Πασχαλίδου 6η στο ξίφος μονομαχίας Γυναικών.