Αν αξίζει κάτι να κρατήσουμε από το πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ξιφασκίας Εφήβων/Νεανίδων –17 και Νέων –20 στην Κροατία, πέρα από το μετάλλιο της Γκουντούρα και τις άλλες καλές παρουσίες μας (Κοντοχριστοπούλου στην 8άδα, Χούρι στην 32άδα και 9 ακόμα πλασαρίσματα στην 64άδα) είναι ότι, τελικά, στις νεανικές κατηγορίες στεκόμαστε διεθνώς ικανοποιητικά. Σε αυτές, για τα ελληνικά δεδομένα, μπορούμε να δουλέψουμε συστηματικότερα και να γίνουμε ακόμα πιο ανταγωνιστικοί.

«Εξαιρετική και απόλυτα ενθαρρυντική», χαρακτήρισε, με την ευκαιρία, την εμφάνισή μας στους αγώνες στην Κροατία, ο υπεύθυνος αγωνιστικού σχεδιασμού της ΕΟΞ (επίκουρος καθηγητής ΤΕΦΑΑ), Χάρης Τσολάκης, ο οποίος εύλογα νιώθει τώρα δικαιωμένος για τα λεγόμενά του πριν τρία χρόνια, όταν υποστήριζε «μπορούμε να φτιάξουμε ένα αξιοπρεπές πρόγραμμα και να περιμένουμε αποτελέσματα μέχρι την ηλικία των 17». Κι εννοεί, βέβαια, τη σωστή λειτουργία ολόκληρου του σχετικού μηχανισμού, που ήδη εφαρμόζεται για 3η χρονιά.

Με άλλα λόγια, ο Τσολάκης εκτιμά ότι η τωρινή καλή μας εμφάνιση (αλλά και άλλες προηγούμενες) δεν είναι ένα ευκαιριακό γεγονός. Κάθε άλλο. Στηρίζεται σε ένα δοκιμασμένο σύστημα λειτουργίας που απαρτίζουν τρεις βασικοί κρίκοι: Ανάπτυξη – σωματεία & αναπτυξιακά Κέντρα - Εθνική ομάδα. Αυτή η τρίπτυχη "συνταγή" θεωρεί, λοιπόν, ότι πρέπει τηρηθεί με συνέπεια και προτρέπει όλους τους προπονητές «να δουλέψουν με aκόμα περισσότερο ζήλο σε αυτή την κατεύθυνση...».

Τι γίνεται, τώρα, πέρα από τα 17; Από εκεί και πέρα πιστεύει «ατυχώς δεν υπάρχει ανταγωνιστικό περιβάλλον στη χώρα μας, ούτε οι κατάλληλες συνθήκες, ενόσω απαιτούνται, βεβαίως, κάποια άλλα πράγματα, τα οποία η ΕΟΞ, για οικονομικούς λόγους, αδυνατεί προς το παρόν να προσφέρει στους αθλητές που ξεχωρίζουν». Κάτι που τον κάνει να εκτιμά, κατηγορηματικά, ότι «μονάχα αν οι πιο πάνω προϋποθέσεις ωριμάσουν, θα μπορούμε να κάνουμε σκέψεις και πέρα από τα 17 και ιδίως πάνω από τα 20».